Sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi, który doświadcza trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby.

Wbrew powszechnej opinii Sakrament Namaszczenia chorych ten nie jest tzw. ostatnim namaszczeniem. Sakrament Namaszczenia chorych można przyjąć w życiu wielokrotnie. Za każdym razem, gdy chrześcijanin zostaje dotknięty ciężką chorobą, może otrzymać święte namaszczenie; również wtedy, gdy już raz je przyjął i nastąpiło nasilenie się choroby.

W sytuacji zagrożenia życia, kapłani naszej parafii gotowi są udać się do osoby umierającej o dowolnej porze. Wystarczy, że bliscy tej osoby poproszą o to jednego z księży na plebanii lub w kościele. W przypadku tymczasowej nieobecności kapłana, zalecamy, by poszukać księdza w jakimkolwiek innym miejscu, np. w którejś z sąsiadujących parafii.

Przebieg sakramentu Sakramentu namaszczenia chorych mogą udzielać tylko kapłani. Przy jego sprawowaniu używają oni oleju poświęconego przez biskupa. Przy przyjmowaniu kapłana w domu dobrze jest przygotować stolik nakryty obrusem, by mógł on położyć naczynia liturgiczne. Istota celebracji tego sakramentu polega na włożeniu w milczeniu rąk na głowę chorego i modlitwie w wierze Kościoła oraz namaszczeniu czoła i rąk chorego; namaszczeniu towarzyszy modlitwa liturgiczna kapłana, który prosi o specjalną łaskę tego sakramentu.

Skutki sakramentu namaszczenia chorych

• zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra oraz dobra całego Kościoła;
• umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby lub starości;
• przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty
• powrót do zdrowia jeśli to służy dobru duchowemu
• przygotowanie na przejście do życia wiecznego